బారతజాతి పితామహుడు మహాత్ముడు

 

 

 

 

 

ఆహింసే ఆయుధంగా . స్వాతంత్ర్యమే  ఉపిరిగా ..  వేన్నుతట్టి ,నడుము వంచి  ముందుకు నడిచి తేల్లవారిఫై పోరాటాన్ని సాగించిన  వీరుడు మహాత్ముడు .

ఉప్పుసత్యగ్రహాన్ని ప్రారంబించి , విదేశీ వస్త్రాలను  బహిన్కరించి ,క్విట్ ఇండియా ఆనే నినాదంతో తేల్లవారి ని తరిమి కొట్టినా,               సామరయోదుడు మహాత్ముడు .

బావితరాలకు స్వేచ్చ ను సంపాదించి ,బావితరాల మనుగడకే ఎన్నో నీతులను బోదించి పాటించి ,తన ప్రాణాలను సైతం దారపోసిన ,       దిరోత్తముడు మహాత్ముడు .

అతని మాట సత్య పలుకుల మాట ,అతని బాట కోట్లాది బారతియుల స్వేచ్చ కి ముందుకు సాగిన మేరుపు గీత .

అతని రూపం బారతమాత  ప్రతిరూపం , అందుకే అతను మన బారతజాతి పితామహుడు మహాత్ముడు . 

నాన్ను నేను మరిచి పోయను అలా చేసావు నివు

నా బావన లోని , బావం నివు..
నా ఆలోచన లా, అనుచరన నివు..
నా ఉహల లోని, ప్రతిరూపం నివు...
నా  జీవిత , గమ్యం  నివు...
నా పని లో, పలక రింపువు  నివు...
నా లక్షా చేదన లో , చేయౌత నివు
నా కంటి కానూ పాపావు నివు,  కానూ  రెప్పవూ నివు, కళ్ళు మూస్తే కమ్మని కలవు నివు..
నా మనసు లో పాలి కే మోన రాగం నివు,మనసు లో కలి గే అలజడి నివు, మనసు పాడె మనో వేదన నివు..
నా ఆశల తీరం నివు, నా దారి లో తోడు నివు, నా గుండె చప్పుడు నివు,నా ఉపిరి లో శ్వాస వీ నివు..
చివరి గ నా అనువు అనువు నేవీ అయ్యీ  నాన్ను నేను మరిచి పోయను అలా చేసావు నివు..

ప్రసాద్.

నీ ప్రేమ ను పొంద లేను అని తెలిసినా వేళ..

 గాలి విచి పువ్వు లు నేల రాలే.మబ్బు లు పట్టి పండు వెన్నెల మాసి పోయే ,
 వేలుగు పోయి  చీకటి ఆవరించే ..   ఆనందం విడిపోయే,   ఆహ్లాదం హరించు కొని  పోయే.. 

 జీవితం ఎండుబారి పోయే,జీవించడం బారం ఆయీ పోయే.
 కోరికలు కూలి పోయే, ఆలోచనలు  అంతరించి పోయే,
 మమతలు సమిసిపోయే, మనసు కరిగి పోయే  ప్రాణం మీద  తీపి పోయే,బ్రతుకు చేదుబారే,  

యవ్వనం ఎందుకు పనికిరానిది ఆయె .. చిరుదరహాసం  చదిరిపోయే,కరుణ కరిగి పోయే, ..
చివరికి జివిచడం బారం ఆయీ పోయీన నాకు ...
నీ మసను ఒక వరం ఇస్తే ..నీ మనసు కూడా నాన్ను కోరుకుంటే ..
కష్టం మైన ,నష్టం మైన, దుఃఖం మైన,ఆనందం మైన.. నీ ఉపిరిలో శ్వాస నే
.నీ నుదిటి మీద బొట్టునయీ,చావు అయీన బతుకు అయీన ..నీకు తోడుగా నీడ గా,
నీ కాళ్ల పైన పరనిల కళ కలం మిగిలిపోత

                                                                  ప్రసాద్

నీ పైన నాకు ఉన్న ప్రేమ

గాలి కి రూపం లేదు .. నీరు కి రంగు లేదు ..నీ పైన నాకు ఉన్న ప్రేమ కి  చావు లేదు ..
కాలం కదిలి పోతున్న క్షణం తీరిక లేకుండ గడుపుతున్న నీ ప్రేమ తలపులో ...
ఒకసారి నీ చేయి నాకందించు  నేను చని పోయే వరకు నేను నీ చేయి వదలను...
కులం మతం అన్ని నాన్ను  వదిలేంచు కోవాలి అని అను కుంటూ ఉన్నావా ..పిచ్చి వాడిని అవుతున్న నీ  ప్రేమలో
నీ కళలా ఉహ లా లో కలి పోతున్న కరుణి౦ఛి నీ ప్రేమ కురిపెంచ లేవ ప్రియ...
నీవు  నాన్నువoరిచ  లేను అని అన్నావ్  నీవు ..నేను ఏమి చేయను.,  నీన్ను దే౦షి౦చల  లేక నేను మరణి౦చల ? నీన్ను దే౦షి౦చడం ఈ జన్మ కు జరగదు,  అందుకని నేను మరణి౦చి నీ  తనవు లో నిలిచి పోతా ....

                                                      ప్రసాద్

           

                                                                                               
                                                               

నా ఉహలో మన తొలి రాత్రి ...

ఇది మధుర రాత్రి  ,మన్మథ రాత్రి, ఎల్ల లు లేవీ రాత్రి,
                                                                             మన శోభన రాత్రి..
 మన ఇద్దరి నీ ఒకటి చేసి , ఇద్దరి నీ ముగ్గురు చేసే సంభోగ రాత్రి
                                                                                మన శోభన రాత్రి.
మన మనస్సు లని ఒకటి చేసి, మమతలను పేపొందించే  లా చేసే , మరపురాని మరల రాని తీయని రాత్రి...                             

                                                                               మన శోభన రాత్రి
పువ్వు లాంటి  నీ  యవ్వనం , తుమ్మెద లాంటి నా మగతనంతో  కలసి  శృంగరాం లాంటి మకరందాని జువ్వుకునే లా  చేసీ, మైమరపెంచి లా చేసే రాత్రి.

                                                                             మన శోభన రాత్రి   

మన్మథుడు సైతం అషుయ  పాడేలా ,వెన్నెల సైతం సిగ్గు పాడేలా చేసీ, మధురానుభూతి  నీచ్చే  శృంగర  రాత్రి.
                                                                            మన శోభన రాత్రి.

అందుకే నా పెళ్ళామా  ఇంకా ఆలస్యం చేయక  రేచ్చిపోయీ ఆడుకుందాం మన శృంగరా క్రీడ ను ....
                                                                            ప్రసాద్
                    


                                                           


                                      

మంచు సరస్సు లో అప్పుడే వికసించిన తామరపుష్పమా

 

మంచు  సరస్సు లో అప్పుడే  వికసించిన   తామరపుష్పమా

నేను కవి నీ ఆయీతే ....                       నా కవిత్వాని కి ప్రేరాణా నీవు,
నేను సంగీత ప్రియుడను ఆయీతే....       నాకు నచ్చేరాగం నీ  నామం,
నేను చిత్రకారుడను ఆయీతే ......          నాకు నాచ్చినా చిత్రం నీ రూపం,
నేను ప్రకృతి ఆరాదానుడను ఆయీతే .... నాకు నాచ్చినా పరిమళం వేదజల్లే  పుష్పం నీవు,
నేను సినిమా హీరో ను    ఆయీతే....      నా ప్రతి సినిమా లో హీరోయిన్ నీవే,
నేను వ్యాసకర్తను  ఆయీతే....             నా వ్యాసం లోని ప్రతి అక్షరం బావం నీవే,
నేను దేశ స్నాచారకుని  ఆయీతే....   నేను చేరే చివరి మచిలీ నీ వాడే..
నా జీవితం తోడు నీడ , నా అలల తీరమ్, నా జీవిత గమ్యం  నీవే.
మన కులాలు వేరూ, మన మనువు మన మనుగడ కు మాయని మంచ అని నాకు తెలుసు కానీ.. నేను నీన్ను మరి మరి అడుగుతున్న మనువు అడ లేవ నీవు  నాన్ను  అని....
                        ప్రసాద్

నీన్ను చేరలేకా

•నేను నీన్ను చేరలేనంత దూరం పెంచావు మన మధ్య  అయినా..  నీ కోసం నా హృదయ తలుపుల వెనుక నిలబడి ఎదురుచుస్తూ ఉన్నాను .నీవు ఉన్న చొoటి కి రావద్దు  అని అన్నావు  అయినా , . పిచ్చిగా నీ రాక కే వేచి ఉన్నాను ..

ప్రేమ లేదు పాడు లేదు పో  అన్నావు ఆయీనా   నీ ప్రేమ ను పొందడానికి నిరంతరం ప్రయత్నిస్తున్నాను

•నీతో నాకు పని లేదు  అని నన్ను  విడిచి నీ దారి లో నీవు  వెళ్ళవు అయినా  నీ నిర్ణయం వాళ్ళ ఏర్పడిన ఆగాదాన్ని నీ నవ్వులా               జలపాతంతో నీవే  నీంపుతావు  అనే ఆశ తో జీవిస్తున్నను.

                                                             నన్ను ఆదరించా లేవా

                                                               ప్రసాద్

                                                                                                                                 

                                                                                                                                          

                                                                                                                     

         .      

                     

 

•

•

నిన్ను ఎందుకు ప్రేమించాను అంటే..

•నీ రూపం నా హృదయాన్ని ఆకర్షించి , నీ పైన ఇష్టానికి హేతువు అయింది ..

•నీ వ్యక్తిత్వం నా మనసును  ఆకట్టుకొనీ,  నీ అడుగు లో అడుగు వేవ్యడానికి ఆరాటపాడే  లా చేసింది ...

•నీ పరిచయంతో నా మనసు పులకించి , నీ పైన ప్రేమ కి  ప్రేరణ అయింది ..

•ఆలా మొదలు అయినా ప్రేమ రాను రాను ని పరిచయం లో పరిణితి చెంది, 

                                              నీ ప్రేమ సముద్రం లో   పికల లోతులో మునిగే ల  చేసింది.

•ఆలా నీ ప్రేమ సముద్రం లో మునిగిన నేను, నీ పైన ఆశలు పెంచుకొని ,నీ పొందు కే ఆరాటపాడి, నీన్ను  నా హృదయ ఆలయంలో ఆరాధ్య  దేవత ల పూoజిస్తూ ఉన్నాను ..

•అందుకనే చెప్పుతున్న,  ఎవరెస్ట్ శిఖరం  ముక్కాలు అయినా , సముద్రం ఇంకి పోయినా ...దిక్కు లు పగిలిపోయీన, నీ పైన నా ప్రేమ అలాగే ఉంటూది.    

                                           ప్రసాద్