మంచు సరస్సు లో అప్పుడే వికసించిన తామరపుష్పమా

 

మంచు  సరస్సు లో అప్పుడే  వికసించిన   తామరపుష్పమా

నేను కవి నీ ఆయీతే ....                       నా కవిత్వాని కి ప్రేరాణా నీవు,
నేను సంగీత ప్రియుడను ఆయీతే....       నాకు నచ్చేరాగం నీ  నామం,
నేను చిత్రకారుడను ఆయీతే ......          నాకు నాచ్చినా చిత్రం నీ రూపం,
నేను ప్రకృతి ఆరాదానుడను ఆయీతే .... నాకు నాచ్చినా పరిమళం వేదజల్లే  పుష్పం నీవు,
నేను సినిమా హీరో ను    ఆయీతే....      నా ప్రతి సినిమా లో హీరోయిన్ నీవే,
నేను వ్యాసకర్తను  ఆయీతే....             నా వ్యాసం లోని ప్రతి అక్షరం బావం నీవే,
నేను దేశ స్నాచారకుని  ఆయీతే....   నేను చేరే చివరి మచిలీ నీ వాడే..
నా జీవితం తోడు నీడ , నా అలల తీరమ్, నా జీవిత గమ్యం  నీవే.
మన కులాలు వేరూ, మన మనువు మన మనుగడ కు మాయని మంచ అని నాకు తెలుసు కానీ.. నేను నీన్ను మరి మరి అడుగుతున్న మనువు అడ లేవ నీవు  నాన్ను  అని....
                        ప్రసాద్